پاکت پریودنتال
در حالت پیشرفته بیماری لثه ، شیار طبیعی لثه اطراف دندان که باید بین صفر تا یک میلی متر عمق داشته باشد، عمیق می شود. این عمیق شدن نشانه تخریب اتصال بین لثه و دندان و در مراحل پیشرفته تر، در اثر تخریب استخوان اطراف دندان است.
با اندازه گیری عمق این شیار یا پاکت، همچنین میزان خونریزی احتمالی آن، دندان پزشک یا متخصص لثه به میزان مشکل پی می برد. در حالتی که عمق این شیار در اثر ژنژیویت افزایش یافته باشد، به آن پاکت کاذب می گویند که در اثر التهاب لثه و غیر واقعی است که در این صورت با جرم گیری و رعایت بهداشت برطرف می گردد . یکی از درمان های پاکت لثه ای جراحی لثه است .
یکی دیگر از راههای درمان پاکتهای پریودنتال استفاده از لیزر میباشد.در چنین حالتی پاتولوژیک ، بین دندان و بافت نرم و استخوان یک فضایی ایجاد میشود که بعلت ایجاد جرم یا عوامل سیستمیک (مثل دیابت) چسبندگی بین لثه و دندان از بین میرود و یک پاکت بوجود میآید. جراحیهای پریودنتال با هدف متوقف کردن مسیر پیشرونده تخریبی بیماری و برداشتن عوامل موضعی تخریب کننده در بافت نرم و سخت انجام میشود. این کار با جراحی معمولی پریودنتال هم انجام میشود. اما در جراحیها لیزر یا بهتر است گفته شود در لیزر تراپی مراحل زیر انجام میشود :
1- ابتدا بافتهای نکروزه ، بیمار، کلنی میکروب های موجود برداشته تا بافت سالم و زنده جایگزین آن شود.
2- با دستگاه جرمگیری اولتراسونیک جرمها که مملو از پلاک میکروبی است از روی دندان برداشته میشود.
3- سپس کف پاکت را در محاذات بافت نرم و دندان را نیز بعد از برداشتن جرمها لیزرتراپی شود
پس از اینکه عوامل Degeneration (از بین رفتن بافتها) برداشته شد Regeneration (بازسازی بافتها)شروع میشود و لثه (بافت نرم) به دندان میچسپد و بهبود حاصل میشود.