گاهی اوقات افراد با مشاهده مشکلات مختلف در لثه به صورت خوسرانه آن را التهاب لثه می نامند و در جهت درمان آن اقدام می کنند می خواهیم در این مطلب فرق التهاب لثه را با دیگر بیماری های لثه بفهمیم و آنها را از هم تمایز دهیم.

اگر با دقت در آینه به لثه‌های خود نگاه کنید ، می‌توانید نمایی شبیه پوست پرتقال را روی لثه‌های خود ببینید . لثه سالم فاقد تورم ، قرمزی و خون‌ریزی بوده و در محل تماس با دندان ، کاملا صاف و دارای لبه تیز است که اصطلاحا به آن لبه چاقویی می‌گویند.

در افرادی که رنگ پوست تیره‌تری دارند، ممکن است لکه‌های قهوه‌ای یا تیره‌ای بین قسمت‌های صورتی‌رنگ لثه سالم دیده شود.

از تجمع مواد، املاح موجود در بزاق و باکتری‌ها بر روی دندان‌ها، پلاک میکروبی تشکیل می‌شود که حاوی بیش از 100 هزار باکتری است. در واقع پلاک ، همان ماده سفیدرنگی است که وقتی برای مدتی از مسواک استفاده نمی‌شود ، بر روی دندان‌ها تجمع می‌یابد. اگر این پلاک به خوبی از سطح دندان پاک نشود، به مرور زمان حالت معدنی شده و محکم به خود گرفته و تبدیل به جرم می‌شود. جرم و پلاک میکروبی روی آن، علت بروز بیماری‌های لثه‌ای، خون‌ریزی از لثه‌ها، تحلیل لثه و تحلیل استخوان نگهدارنده دندان‌ها است.

التهاب لثه

در آغاز بیماری ، لثه قرمز رنگ و پرخون شده و لبه‌های تیز لثه حالت تورم پیدا کرده و برجسته می‌شود. قوام لثه شل می‌شود و در هنگام خوردن میوه‌های سفت یا مسواک زدن، خونریزی می‌کند. معمولا در این مواقع فرد از از ترس خونریزی لثه‌ها از مسواک زدن خودداری می‌کند ‌که این مساله موجب شدیدتر شدن بیماری لثه می‌شود.

در این حالت به بیماری لثه، التهاب لثه می‌گویند. در صورتی که در این مراحل بیمار تحت درمان جرم‌گیری قرار گیرد و پس از جرم‌گیری با دقت مسواک بزند و از نخ دندان برای تمیز کردن فضای بین دندانی خود استفاده کند، التهاب لثه‌ها به طور کامل برطرف می‌شود.

معمولا افراد به دلایل مختلفی از انجام جرم‌گیری دندانی خودداری می‌کنند . در نتیجه بیماری لثه‌ها ادامه پیدا کرده و‌ لثه شروع به تحلیل رفتن می‌کند. منظور از تحلیل رفتن لثه،‌ این است که لثه به طرف ریشه دندان حرکت می‌کند.

با گذر زمان، بیماری از لثه‌ها عبور کرده و به نواحی زیرین یعنی استخوان‌های دور دندان سرایت می‌کند . این التهاب موجب تحلیل رفتن استخوان می‌شود. در این زمان به بیماری لثه پریودنتیت گفته می‌شود. با تحلیل استخوان، دندان‌ها به تدریج لق می‌شوند تا زمانی که با کوچک‌ترین فشاری، دندان کنده می‌شود.

لق شدن دندان‌های دائمی، بوی بد دهان در اثر باقی ماندن غذا در حفره‌های ایجاد شده، تغییر در هنگام جفت کردن دندان‌ها (احساس درد بین دندان‌ها)، خروج چرک از لثه و لثه‌های قرمز (تغییر رنگ) از علایم وجود بیماری لثه‌ها است.

خون‌ریزی هنگام نخ کشیدن و مسواک زدن ، تخریب استخوان اطراف دندان ، تورم لثه ، درد مبهم در فک‌ها ، احساس خارش در لثه ، تمایل به فرو بردن خلال دندان در بین دندان‌ها ، ریخته شدن خون روی بالش و آبسه لثه‌ای نیز از دیگر نشانه‌های وجود بیماری لثه‌ها است و در چنین مواردی حتما به دندان‌پزشک یا متخصص بیماری‌های لثه (پریودنتیست) مراجعه کنید.