آمالگام یا کامپوزیت ؟

برای تصمیم گیری بین این که یک دندان با آمالگام پر شود یا با ماده سفید یا کامپوزیت ، ملاحظات بسیاری مطرح است که گاهی طرح آنها بیماران را گیج می کند .

انتخاب آمالگام یا کامپوزیت به  عنوان ماده ترمیمی مناسب ، به اندازه و شکل حفره ایجاد شده در دندان از نظر استحکام مورد نیاز برای بهتر باند شدن روی آن بستگی دارد .
در صورتی که بیماران این دو ماده را بهتر بشناسند و خصوصیات هر یک را بدانند شاید راحت تر پاسخ خود را بیابند ولی این اطلاعات تا حدی گسترده هستند که دندان پزشک اغلب نمی تواند در یک جلسه درمانی آن ها را مطرح کند.
ماده آمالگام ترکیبی از چند پودر فلزی ( درصد بیشتر نقره و در صد کمتری مس یا فلزات دیگر ) با جیوه می باشد که از اختلاط فیزیکی آنها با یکدیگر، نوعی ماده خمیری حاصل می شود که پس از مدتی (تا بیست و چهار ساعت) به حداکثر استحکام می رسد.

آمالگام یا کامپوزیت

ماده کامپوزیت نوعی رزین صناعی میباشد که به واسطه تکنیکی بسیار حساس و پیچیده به دندان می چسبد. چسبندگی این ماده در وهله اول به مینای دندان و با توان کمتری، به عاج می باشد. برای ایجاد چسبندگی بین دندان و ماده کامپوزیت لازم است که دندانپزشک ابتدا پوسیدگی ها را کاملا تراشیده و پاک کند و سپس حفره مورد نظر را با اسیدی مخصوص آماده کند . پس از شستشوی اسید، دندان باید کاملا خشک شود. در جریان کار از این مرحله، به بعد هیچ نوع بزاق یا خون یا ترشح دهانی نباید به منطقه اسید خورده برسد. در غیر این صورت هدف اصلی که ایجاد چسبندگی است حاصل نمی شود. التهابات لثه و خونریزی های لثه ای و ترشح بزاق در این مرحله یکی از دلایلی است که گه گاه دندانپزشک به شما توصیه می کند از آمالگام استفاده نمائید زیرا به دلایل ذکر شده کیفیت ماده کامپوزیت مطلوب نخواهد شد.
همانطور که گفته شد پس از ایزوله کردن دندان از بزاق و خون و باقی ترشحات، دندان را خشک نموده و مواد چسباننده و در نهایت کامپوزیت که به شکل خمیر می باشد، در محل قرار می گیرد. این خمیر که با رنگ بندی های مختلف تهیه می شود، خود به خود یا پس از تابانیدن نور آبی ، سفت خواهد شد.
برترین خاصیت کامپوزیت این است که برای تعبیه آن نیاز به تراشیدن دندان ، کم می شود. یعنی پس از برداشت پوسیدگی ها اغلب تراش بیشتری لازم نیست. کوچکترین اجزا باقی مانده از دندان مفیدند و به بیشتر چسبیدن ماده و دندان کمک می نمایند. بنابراین بافت دندانی بیشتری باقی می ماند.

در بعضی کشورها مانند کشورهای شمال اروپا کاربرد آن به دلیل مشکلات زیست محیطی و چگونگی دفع بقایای آن منع شده است. ماده ترمیمی دیگر رزین کامپوزیت می باشد که از جنس پلیمر است.ماده ای همرنگ دندان که در نواحی قدامی و خلفی به کار می رود.
این ماده در مواردی که زیبایی هدف اصلی ترمیم دندان باشد کاربرد دارد این ماده دارای انواع مختلفی است به طوریکه بعضی از کامپوزیت های دندانی ، بیشتر برای بازسازی زیبایی در دندان های قدامی مناسبند و ویژگی های مکانیکی و استحکام بالایی ندارند اما برخی دیگر  دارای استحکام بالایی هستند و می توانند در نواحی خلفی دهان برای بازسازی ساختار از دست رفته دندان خلفی به کار روند و در برابر سایش تا حدود زیادی مقاومت کنند .