فلور یک ریز مغذی است که استفاده از آن در خمیردندان ها بسیار متداول است . فلور در تغذیۀ ما پراکنده است و کمبود آن به ندرت دیده میشود .
اغلب زیادی فلور است که خطرات جدی را با خود به همراه دارد .
فلور ، روش فلور درمانی را پدید آورده است . این ماده وارد ترکیبات مینای دندان میشود و آن را در مقابل باکتری هایی که عامل ایجاد پوسیدگی هستند ، مقاوم میکند.
نقش فلوراید در مینای دندان ها و در پیشگیری از پوسیدگی های دندانی در نیمۀ اول قرن به طور تصادفی در ایالات متحده کشف شد . یک محقق دریافته بود که ساکنان مناطقی که آب مصرفی شان غنی از فلوراید است ، یا دچار پوسیدگی دندان نمیشوند یا پوسیدگی دندانی بسیار کمی دارند .
ضمناً فلور در فعالیت های سلول های استخوانی هم دخالت دارد و به کمک کریستال های هیدروکسی آپاتیت ، از مینا محافظت میکند. به همین علت است که فلوراید در قوی تر شدن مینا در مقابل از دست دادن املاح، سهیم است . حواستان باشد که در مصرف فلور زیاده روی نکنید. با توجه به فلوری که توسط خوراکی ها و آب های معدنی به بدن منتقل میشود ، مصرف یک خمیردندان حاوی فلوراید برای تأمین نیاز به این ماده ، کافی است.
مطالب پیشنهادی :